The convocation of 1360

Summary

The archbishop's mandate

Simon, permissione divina Cantuariensis archiepiscopus, totius Angliae primas et apostolicae sedis legatus, venerabili fratri nostro Domino Michaeli, Dei gratia episcopo Londoniensi, salutem et fraternam in Domino caritatem. Quamvis a tempore quo Cantuariensi ecclesiae, Domino disponente, praefuimus, licet immeriti et indigni, corditer optassemus praelatos et clerum dictae nostrae provinciae a laboriosis et sumptuosis convocationibus et vexationibus praeservare; ipsosque in quiete fovere, ut Altissimo Regi regum possint liberius deservire; urgentia tamen et grandia pericula qui timeri potuerunt regno Angliae et eius sanctae ecclesiae in absentia regis nostri et maiorum, ac procerum suorum verisimiliter provenire, nisi festivo et salubriori remedio tarn cleri quam populi in regno remanentis consultius succurratur; multipliciter licet anxios nos compellant praelatos et clerum nostrae Cantuariensis provinciae, quorum tarn communiter quam singulariter in hac parte interesse vertitur, propterea specialiter convocare. Ad hoc etiam literas regias recepimus in haec verba:

Edwardus, Dei gratia rex Angliae et Franciae et dominus Hiberniae, venerabili in Christo patri Simoni, eadem gratia archiepiscopo Cantuariensi, totius Angliae primati, salutem. Considerantes gravia pericula quae tarn per invasionem Scotorum quam aliorum inimicorum nostrorum nobis et regnum nostrum Angliae agentibus tarn sanctae ecclesiae quam dicto regno nostro evenire verisimiliter formidantes, ac volentes huiusmodi periculis in quantum poterimus praecavere, vos rogamus quod attentis periculis huiusmodi, episcopos et clerum vestrae provinciae, tarn exemptos quam non exemptos, ad citius quo poteritis in loco competenti convocari et inter vos et ipsos de aliquo salubri et congruo remedio pro praeservatione et defensione ecclesiae et regni praedictorum contra pericula praedicta ordinare curetis, et super hoc tarn vobis quam dicto clero in vestris agendis teneamur specialius in futurum. Et hoc sicut nos et honorem nostrum ac salvationem et defensionem ecclesiae et regni praedictorum diligitis, nullatenus omittatis. Nolumus enim quod id quod sic ad rogatum nostrum feceritis cedat vobis aut dicto clero in praeiudicium aut libertatis ecclesiasticae laesionem, vel trahatur in consequentiam in futurum. Teste Thoma filio nostro carissimo custode Angliae apud Woodstock, vicesimo secundo die Novembris anno regni nostri Angliae tricesimo, regni vero nostri Franciae vicesimo [22 November 1359].